سلام

وقتتون بخیر.

این بخش برای معرفی وبلاگ هست. 

وبلاگ wildbits

وبلاگ wildbits.net (وایلد بیتس : یعنی ذره‌های وحشی 🙂) یک وبلاگ شخصی هست. صاحب این وبلاگ یه نتیزن (Netizen: شهروند اینترنتی) با نام مستعار esemds است.

هدف از ایجاد این وبلاگ، نوشتن هست. از بچگی علاقه داشتم به نوشتن. در دوران راهنمایی انشاء های خوبی مینوشتم 🙃. درسته که اون زمانا گذشته ولی بازم دوس دارم بنویسم. نوشتن برای من خیلی لذت بخشه، مثل فکر کردن به تکنولوژی‌های ۱۰۰ سال بعد، مثل رانندگی در مسیر سرسبز و بهاری، مثل بازی کلش رویال یا CODM. (حوصله چیزی رو نداشته باشم گیم میزنم 🤭).

گاهی فک میکنم نوشتن نوعی سلاح هست، یک سلاح در مقابل گم شدن، گم شدن در دریایی از اطلاعات آماده، دریایی از محتوای از قبل نوشته شده و اینکه نوشتن نوعی روش هست برای اینکه بدونیم چقدر نمیدونیم :) 

وقتی در مورد چیزی فکر میکنیم ایده‌های زیادی به ذهنمون می رسه ولی وقتی بخوایم اونو بنویسیم کمی محتاط تر میشیم، به قضیه از دید بهتری نگاه میکنیم و کمی بیشتر و عمیق تر به قضیه نگاه میکنیم، دنبال منبع می‌گردیم و سعی میکنیم متنی که مینویسم خوب از آب دربیاد.

ما در دنیای دیجیتال غرق شده ایم. هر روز بیشتر از مقدار لازم اطلاعات جدید به ما می‌رسه. از همه جای دنیا، در مورد همه چی و همه جا. شبکه‌های مجازی دیگه اجازه نمیدن زندگی کنیم. با هجوم داده‌های چرت و پرت مجالی برای فکر کردن نداریم. مجالی برای خلاقیت و نوشتن. دیگه نمیشه راحت تمرکز کرد. این اطلاعات درست و نادرست ما رو احاطه کرده‌اند. میشه گفت که ابزارهای ما به جای ما فکر می‌کنند و گاهی هم تصمیم با اون‌هاست. مثلا وقتی میخواهیم بریم گردش، دنبال صفا و حال خوب و لذت بردن نیستیم، دنبال این هستیم که چندتا عکس بگیریم بذاریم ایسنتاگرام و ببینیم چندتا لایک میخوره. وقتی رو که باید برا خودمون صرف کنیم، برای دیگران صرف میکنیم. تعریف‌ها و ارزش‌های جامعه جدید با تعاریف کلاسیک دیگه همخونی ندارن و ما خواه ناخواه مسیر دیگه‌ای جلویمان هست. تو این وبلاگ در مورد بعضی مسائل مهم اجتماعی هم حرف خواهم زد.

کمی تاریخچه از wildbits:

بذارین کمی برگردم عقب. شروع پروژه اسفند ۹۸ بود. همون زمانی که کرونا تازه اومده بود و اکثرا تو خونه بودیم. بیکاری بهم فشار می‌آورد 😄 و دوست داشتم از وقتم استفاده کنم. تصمیم گرفتم یه وبلاگ درست کنم و هر از گاهی یه متنی بنویسم. برنامه اینجوری بود که با وردپرس این وبلاگ رو درست کنم، کاری راحت و سرراست بود. وردپرس رو امتحان کردم ولی به دلم ننشست پس تصمیم گرفتم برای خودم یک CMS (content managemnt system) درست کنم. کمی کد نویسی کردم و تا آخر خرداد ۹۹ یه ویلاگ خیلی کوچولو درست کردم. اونقدر کوچولو که امکانات خاصی نداشت و backend اونو رو با توابع ساده php نوشته بودم. تابستون رو صرف یاد گرفتن OOP کردم و دیگه بعدش وقت زیادی نداشتم و پروژه خوابید. 

دوباره آخر سال ۹۹ شروع کردم به کد نوشتن، این بار کمی جدی بودم. میخواستم یه وبلاگ خوبی درست کنم. کمی کد نویسی کردم و باز پروژه به علت نبودن وقت کافی خوابید تا آخر خرداد ۱۴۰۰. از اون موقع خیلی جدی برنامه چیدم و backend رو خیلی زود با oop نوشتم و یه قالب ساده هم طراحی کردم. این کار تا اواسط مرداد ۱۴۰۰ طول کشید. بعضی وقتا که حوصله داشتم روی UI قالب کار میکردم. چیزای زیادی رو جایگزین کردم. یه تم خاص براش انتخاب کردم و تا آخر تابستون ۸۰ درصد پروژه کامل بود. دیگه از اول مهر سرم شلوغ شد و نتونستم وقت کافی بذارم و این وبلاگ را تموم کنم. هر ازگاهی لپتاپ رو میذاشتم جلوم و یه چند خط کد میزدم ولی اینجوری کار پیش نرفت.  پاییز تموم شد و زمستون اومد. این زمستون واسم زهرمار شد (به دلیل شخصی 😑). زمستون هم سر اومد و بهار ۱۴۰۱ از راه رسید. تو مدتی کمی که داشتم در عرض ماه‌های فروردین و اردیبهشت تونستم پروژه رو به یه جایی برسونم. 

دیگه چیزی نمونده بود و منم واقعا دلم میخواست که تمومش کنم. پس وقت گذاشتم و ۱۰ روز اول خرداد ۱۴۰۱ پروژه رو تموم کردم، این شد ماجرای این وبلاگ.

حالا در طول این مدت، از اسفند ۹۸ تا خرداد ۱۴۰۱ سه تا نام واسه دامنه عوض کردم. و این آخری بیشتر به دلم نشست. wildbits یعنی wild به علاوه bits به این معنی : ذره‌های وحشی. حالا قضیه bit در کامپیوتر واضح هست، بیشتر به چشم میخوره و یه مفهوم کاربردی در علم کامپیوتر هست. هر ۸ بیت (bit) یک بایت (byte) هست و بایت هم واحد ذخیره داده هست. مثلا یه عکس با گوشی میگیریم میشه ۴ مگا بایت. 

بخش دوم دامنه هم wild هست به معنی وحشی، رام نشده. من عاشق موجودات وحشی و رام نشده هستم. از چیزای سخت و غیرقابل نفوذ بیشتر خوشم میاد، مثل دختری که دوستش دارم.

خب رسیدیم به بخش پسوند، حالا چرا .net چون بیشتر به گیک‌ها میخوره این دامنه. افرادی که همیشه با اینترنت و شبکه سر و کار دارن این پسوند خیلی خوبه. به عنوان یک گیک کامپیوتر، از این دامنه خوشم میاد. 

حالا برسیم به اهداف وبلاگ

هدف از این وبلاگ چیه؟

خب راستش هدف اصلی من نوشتن هست. نوشتن درباره چیزایی که دوست دارم. ولی فارغ از مطالبی که من دوست دارم، میخوام در مورد مطالب دیگه هم بنویسم. دوست دارم بخشی از زندگی و طرز فکر خودمو اینجا انعکاس بدم. همیشه سعی می‌کردم یه اثر هنری، یا یه چیز ماندگار داشته باشم، شاید این وبلاگ اون اثر ماندگار من شد. (اگه عمری باشه :))

یه بخش بزرگی از این وبلاگ رو به دنیای نرم افزار آزاد و فری سافت ور اختصاص خواهم داد. یه بخشش رو به برنامه نویسی (غالبا تحت وب) و یه بخش اونو به مسائل مهم جامعه و مفاهیم بنیادی اجتماع مثل آزادی اختصاص میدم.

سعی می‌کنم در مورد تکنولوژی های جدید و وسایل هوشنمد و حتی ارز دیجیتال هم بنویسم. خلاصه بگم که در مورد مطالبی که در حوزه کامپیوتر هستن، نقطه تمرکز من هستن. و اینکه در مورد ریاضی هم یه چندتا متن خواهم نوشت.

از زندگی و دنیای گیک استایل خودم، علاقه‌ام به انیمه و انیمیشن و ماشین‌های NISSAN GTR35 یا Audi R8V10 هم براتون میگم. در مورد ایران هم دوست دارم بنویسم. کشوری که مال ماست ولی دست ما نیست. از سیاست خوشم نمیاد ولی درباره اون هم خواهم نوشت.

همون طور که گفتم هدفم نوشتن هست. نوشتن به سبک یه گیک کامپیوتر، به سبک یه پسر ۲۶ ساله ایرانی، به سبک یه آدم درونگرا.

و در آهر در مورد زبان خارجی و کشور‌های دیگه هم مینویسم.

شاید گاهی هم خاطراتی از زندگی خودم هم نوشتم، حالا ببینیم اوضاع چجوری پیش می‌ره دیگه. دوست دارم تجربه‌های به درد بخور زندگیم رو اینجا بنویسم شاید به درد کسی خورد.

ادامه به زودی ...