جادی نامی آشنا در فرهنگ برنامه نویسی و لینوکسی ایران.

از سال ۹۷ می شناسمش. اولین بار از طریق soundcloud پیداش کردم. شاید بتونید حدس بزنید، اولین تجربه من از دنیای جادی، رادیو گیک بود. (اگه جادی رو نمیشناسین به ویکیپدیا فارسی سری بزنید، یه سرچی در گوگل با عنوان رادیو گیک کنید و چندتا از این پادکست ها رو گوش بدید اونوقت بهتر از من خواهید شناخت.)

حدس برنید یه گیک وقتی یه گیک دیگه پیدا کنه چقدر خوشحال میشه! کم کم در موردش تحقیق کردم و رسیدم به گیتهاب جادی، بعدش به jadi.net، بعدا در آپارات و در آخر هم تو یوتیوب پیداش کردم کانالش رو زیر و رو میکردم و فیلم‌هاشو می‌دیدم. همیشه رادیو گیک هاشو گوش میدم همون روز اول، داغ داغ، صحبت‌های جادی برام جذاب هست. همیشه اون طرز فکر برام جالب و الهام بخش بوده و هست. اینکه یه آدم بخواد دنیای کامپیوتر ها رو به دنیای انسانها وصل کنه. نسبت به قضیه دید متفاوتی داشته باشه و ابعاد مختلفی از مسائل رو برامون روشن کنه. مثلا تو رادیو کیگ، بین بحث‌های تکنولوژی، در مورد پریود شدن بگه یا چیزایی از این قبیل. من تا حالا جادی رو از نزدیک ندیده‌ام و حتی باهاش تلفنی هم حرف نزده‌ام با این که شمارشو داشتم، یا حتی بهش ایمیل هم نزده‌ام ولی خیلی باهاش احساس یکی بودن دارم (البته که من قابل قیاس با ایشون نیستم نسبت به کارهایی که کرده). خیلی برام مهم هست این طرز فکر. لایف استایل جادی برام مثل یه الگو هست، این که آدم ساده زندگی کنه، اشتباه کنه، یادبگیره دوباره یه کاری رو ادامه بده و خیلی چیزای دیگه که برای من ارزش حساب میشن.

اینطوری بگم که من یک گیک هستم، همانطور که جادی هست باهم تفاوت‌های زیادی داریم ولی اشتراکات زیادی هم داریم. من بیشتر از اینکه در مورد مردم کنجکاوی کنم در مورد سیستم‌ها کنجکاوم (منظورم کامپیوتر و گوشی و ... هست نه سیستم سیاسی و ...). من بیشتر وقتم رو  با لیپتاپم هستم، وبگردی می کنم، چیزای جدیدی یاد میگیرم و اخبار دنیای تکنولوژی را دنبال میکنم. من برنامه نویس هستم، عاشق شبکه و لینوکس و FOSS و چقدر دنیای آزاد رو دوست دارم. مفهومی که برای جادی خیلی آشنا بود و ازش یاد میکرد؛ آزادی.

جادی یکی از تاثیر گذارترین آدمای زندگی من هست. من کاربر لینوکس (ArchLinux) هستم. میشه گفت با لینوکس خو گرفته‌ام باهاش کارای زیادی یاد گرفتم مثل کد نویسی. لینوکس و دنیای نرم افزار کد باز (opensource) خودش یه فلسفه و طرز فکر هست. اینکه دستت باز باشه و به انتخاب خودت برنامه نصب کنی، حذف کنی یا اونا رو زیر ذره‌بین بذاری و ببینی که دارن چیکار میکنن (برخلاف اپل، گوگل، مایکروسافت و ...) خودش عالمی داره و آدمی که طعم این آزادی رو بچشه عقب بر نمیگرده. این آزادی ابعاد دیگر آزادی رو هم نشونمون میده، مثلا اینکه کسی حق نداره بهمون زور بگه یا مثلا اینکه کسی نباید چیزی رو بدون رضایت مردم کشورش تصویب و اجرا کنه.

مشکل از اینجا شروع شد که طرحی با عنوان «طرح صیانت» یا به تعبیری طرح نظارت (به زبان خودم: طرح خیانت (خیانت به آزادی اینترنت)) مطرح شد. طرحی که میگه دولت بگه تو دنیای مجازی چیکار کنید یا چیکار نکنید! دولت‌ها دوست دارند همه چی رو کنترل کنند، مردم، ماشین‌ها، درآمد مردم و .... اما قضیه اینترنت فرق داره. ادوارد اسنودن تو کتاب «پرونده دائمی» میگه اینترنت از مسیر اصلیش منحرف شده (بهتره بگیم دولت ها منحرف کرده‌اند)، در ابتدا یکی از مفاهیم اساسی اینترنت آزادی بود، چیزی که الآن وجود نداره یا خیلی کم شده. مثلا اینکه کسی ندونه از اینترنت برای چه قصدی استفاده می کنیم (البته منظورم کارهای زشت نیست). مثلا اینکه من به چه ژانر فیلم علاقه من هستم به خودم مربوطه ولی امروز بیشتر از خودم دولت‌ها و شرکتها میدونند من از اینترنت برای چه مقاصدی استفاده میکنم. به طور مثال گوگل میدونه من کی هستم و کجا زندگی میکنم و حتی از چه ژانر فیلم خوشم میاد و از چی خوشم نمیاد.

جادی نقطه مقابل طرح صیانت بود. از ابعادش برامون گفت و از این که ابر آروان چه غلطایی می کنه و ما این وسط چیکار کنیم. جادی؛ به خصوص رادیو گیک برای همه ما با ارزش هست. رادیو گیک فقط برای گیک‌های کامپیوتر نیست برای همه است. آگاهی برای همه نیاز هست. جادی هم کاری خلاف عقل و شرع نکرده است.

خلاصه بگم طبق اخبار جادی تو ماه مهر همزمان با دستگیری برخی افراد دیگر در پی ناآرامی ها، دستگیر شده است. پیام کوتاه هست، یه نفر دست گیر شده، ولی چرا؟ به چه جرمی؟ شاید جرمی نداشت. شاید تو دنیای امروزی مجرم نبودن خودش جرم هست یا شاید همه آدم خوبا بد هستن و همه آدم بدا خوب!

من جادی رو خیلی نمیشناسم ولی تا جایی که میشناسم حقش زندانی بودن نیست. حقش در قفس بودن نیست. اگر هست کسی برایمان شفاف سازی کنه ما هم بدونیم، وگرنه این راهش نیست که افرادی مثل جادی تو جامعه نباشه، جاشون خالی باشه و ما منتظر رادیوگیک جدید بنشینیم و چشم به راه باشیم.

این چند خط نوشته، از طرف یه گیک هست برای یه گیک و طرفدارانش. من به مسیر جادی ایمان دارم، آگاهی و تلاش برای آگاه کردن، کسب علم و دانش و آموزش دادن آن به بقیه، کمک به پیشرفت جامعه و بقیه کارهایی که جادی کرده، همه ادامه خواهد داشت.او یک راهنماست. او یک معلم هست برای افرادی مثل من، یک انسان نمونه و دوست داشتنی.

جادی جان به امید آزادی تو و هزارن پرنده‌ی در قفس

از طرف esemds